PLEN
Główna Konkurs Rys historyczny Moda damska Moda męska Modrzejewska Ciekawostki E-learning Inne
Modrzejewska
Biografia
Autokreacja
Madame Helena - film
Moda Modrzejewskiej
Kostiumy i suknie
Paleta kolorów
Nauka sztuki krawiectwa damskiego
Bielizna
Zachowane kostiumy
Porcja
Katarzyna Aragonska
Laodamia
Adrianna i Camilia
Rozalinda
Kleopatra
Koronki
Beatrycze
Zakończenie
Fotografia
Helena Modrzejewska i Leopold Kronenberg
INSPIRACJE: Fotogaleria
REKONSTRUKCJE: Opisy strojów i wykroje
Krynolina Radziwiłłówna (1865)
Krynolina z aksamitkami (1865)
Atłasowa (1867)
Krynolina w pasy (1868)
Krynolina z meandrami (1869)
Amazonka (1870)
Turniura balowa 1 (1871)
Turniura balowa 2 (1871)
Maria Stuart (1872)
Córka króla (1873)
Princesska z kwiatkami (1878)
Julia (1878)
Kleopatra (1880)
Princesska z futrem (1880)
Princesska biało-czarna (1882)
Frędzle (1884)
Turniura biała (1885)
Turniura z szabelką (1886)
Balowa z koralikami (1891)
Secesja guziki (1898)
Strój kąpielowy (1900)
Sececja klasyczna (1903)
Opisy strojów i wykroje - Turniura balowa 2
Powiększ wybrane zdjęcie
Suknia balowa z tkaniny jedwabnej. Stanik dopasowany zaszewkami, z głębokim wycięciem, zapinany tyłem. Modrzejewska nosi ją z opuszczonymi ramiączkami, eksponując linię ramion. W talii dość szeroki pasek uszyty z czterech plisek skierowanych ku górze. Spódnica krojona z klinów, bez ozdób, tyłem przedłużona w tren.
Do sukni noszony jest komplet złożony z berty i tuniki. Berta w formie „szelek”, które naszyte są fantazyjną riuszką i ozdobione po zewnętrznej stronie koronką w ząbki. Przodem szelki mają tak samo ozdobioną poprzeczkę oraz przodzik z poprzecznie marszczonego delikatnego materiału. Z tej samej tkaniny doszyto do berty rękawki przemarszczone środkiem i zakończone fantazyjną riuszką. Dodatkową ozdobę stanowią kokardki - po dwie na każdym rękawku i jedna pośrodku przodu. 
Tunika z tkaniny sukni składa się z dwóch części: krótkiej górnej i długiej spodniej. Wierzchnia krótka, przodem skrojona w formie fartuszka drapowanego bokami, tyłem ma rodzaj baskinki. Podpięcia boków zdobione są płaskimi kokardami. Dołem naszycie z fantazyjnej riuszki i trzech rzędów płaskich falbanek wyciętych w zęby. Dolna tunika, długa ma takie same zdobienie dołem i pośrodku widocznej długości tak, że udaje tunikę podwójną. Boki lekko podniesione. Największa kokarda umieszczona jest tyłem, przy pasku, niemal zakrywając baskinę tuniki górnej.
Powiększ wybrany obrazek
© Muzeum Pałac w Wilanowie 2011. Wszelkie prawa zastrzeżone.
stat