PLEN
Główna Konkurs Rys historyczny Moda damska Moda męska Modrzejewska Ciekawostki E-learning Inne
Konkurs
Laureaci
Młode talenty - rekonstrukcje
Młode talenty - inspiracje
Prezentacja prac
Reportaż z gali
Iwona Tober
Opis
O wystawie
Wystawy - galeria zdjęć
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Muzeum Historyczne w Białymstoku
Muzeum Starego Teatru w Krakowie
Historical Society of San Juan Capistrano w Kalifornii
Księga pamiątkowa
Katalog
Plakaty
Podsumowanie REKONSTRUKCJE
Poprzedni konkurs
Drodzy uczestnicy konkursu, czas na podsumowanie.
Ewa Orlińska-Mianowska
Biorąc udział w konkursie zdecydowaliście się nie tylko na poszerzenie waszej wiedzy i umiejętności z zakresu szycia ale także na wzięcie udziału w wyprawie historycznej, umożliwiającej poznanie wielkiej postaci polskiego teatru i epoki, w której żyła.
Osoba Heleny Modrzejewskiej dała wszystkim pasjonatom szycia i kreatywnego krawiectwa mnóstwo niepowtarzalnych okazji do bliższego przyjrzenia się sposobowi tworzenia ubiorów i kreacji scenicznych. Wielkie kobiece postaci grane przez Modrzejewską na scenie zawsze były dla tej aktorki pretekstem do oddania, także poprzez kostium, ich charakteru i emocji. Wyobraźnia i niezwykłe wyczucie stylu Heleny Modrzejewskiej sprawiały, że jej ubiory sceniczne były też bliskie ówczesnym trendom mody.
Poznanie szczegółów kroju, odszukanie właściwych tonacji kolorystycznych oraz tkanin do jak najwierniejszego odtworzenia kostiumów aktorki do ról Kleopatry, Jolanty, Julii, Kamilli, Barbary Radziwiłłówny czy Marii Stuart wymagało wniknięcia w osobowość artystki, jak również postaci, w które ta się wcielała. W poszukiwaniu odpowiednich tkanin i kolorów pomagała wiedza zdobywana na wykładach i warsztatach, organizowanych w czasie trwania tej edycji konkursu. Uczestnicy spotkań mogli zapoznać się z bogatym materiałem ikonograficznym i zachowanymi pamiątkami po artystce, wniknąć w tajniki dawnego kroju i szycia, dotknąć zabytkowych tkanin i ubiorów, wysłuchać interesujących prelekcji o kulturze i modzie II połowy XIX wieku.
Zadaniem konkursu była popularyzacja wiedzy i praktyczne jej zastosowanie, przełożenie historycznych wiadomości na działania twórcze. Prace konkursowe nawiązują do popularnej ostatnio dziedziny wiedzy - archeologii eksperymentalnej, która opiera się na poznaniu technologii i sposobów wytwarzania przedmiotów rzemiosła poprzez odtworzenie działań ich twórców. Pomaga to poznać strukturę historycznych przedmiotów oraz narzędzia do ich wyprodukowania, jak i prześledzić sam proces tworzenia.
Temat tej edycji konkursu wymagał od uczestników niemałej wyobraźni i sprawności warsztatowej. Mimo tak wysoko ustawionej poprzeczki napłynęło wiele wspaniałych prac, świadczących o wielkich ambicjach, cierpliwości i zdolnościach konkursowiczów. Wszystkie prace wykonano z dużą starannością, a surowce, jakich do ich wytworzenia użyto, były najwyższej jakości. Precyzja w kroju i odtwarzaniu detali wskazuje na godne uwagi umiejętności uczestników konkursu, co zostało szczególnie wysoko ocenione przez komisję.
Niektóre prace w znacznym stopniu uszyto ręcznie, z wykorzystaniem dawnych technik szycia. Autorka jednej z rekonstrukcji, próbując zbliżyć się do oryginalnego wzoru tkaniny, wykonała jej replikę w technice haftu. Wykonano także repliki biżuterii, butów, koronek, aplikacji i naszyć z pereł. Przy odtwarzaniu wielu elementów zastosowano dawne techniki, niekiedy z braku szczegółowych danych (czarno-biała fotografia nie mogła ich oddać) posłużono się wyobraźnią. Ogrom wykonanej pracy przy projektach wzbudził szacunek organizatorów, którzy gratulują i dziękują ich twórcom za wielkie zaangażowanie, wkład pracy, czasu i środków materialnych.
Dodatkowym wyzwaniem było odtworzenie bielizny noszonej pod ubiorem, co także przyniosło niezwykłe rezultaty. Bieliznę uszyto ze szlachetnych lnianych i bawełnianych tkanin i koronek, a gorsety, bieliźniane kombinacje, halki i koszule odtworzono z ogromną starannością i znajomością dawnych technik kroju i szycia. Zebrane przykłady bielizny pozwolą organizatorom konkursu zaprezentować publiczności w ramach wystawy pokonkursowej ukryte pod dziewiętnastowieczną suknią sous-vêtement.
Każda suknia ma swoją historię tworzenia, w której zawiera się wiele emocji, trudnych decyzji i wyborów oraz walki o pozyskanie niezbędnych funduszy. Determinacja uczestników, na co wskazują nadesłane prace, zasługuje na najwyższe uznanie. Zwłaszcza dobór tkanin, co wcale nie było proste, gdyż biało-czarny materiał ikonograficzny należało przedtem wnikliwie przeanalizować i właściwie zinterpretować, posługując się zdobytą wiedzą.
Dziękując wszystkim uczestnikom konkursu za ich trud, życzymy im wielu sukcesów w tej niezwykle wymagającej dziedzinie, jaką jest projektowanie mody, oraz w cierpliwym rozwijaniu osobowości twórczej na miarę patronki tego konkursu.
© Muzeum Pałac w Wilanowie 2011. Wszelkie prawa zastrzeżone.
stat